Na wartość współczynnika Uw całego okna ma wpływ pomnożony przez powierzchnię ramy współczynnik Uf, pomnożony przez powierzchnię szklenia współczynnik Ug oraz pomnożony przez długość ramki dystansowej znajdującej się wewnątrz pakietu szybowego współczynnik Ψ.

Przy obliczeniach należy uwzględnić obecność słupków, poprzeczek i szprosów – również międzyszybowych – oraz rodzaj materiału, z jakiego są wykonane profile. Przykładowo profile drewniane, które generalnie są zimniejsze niż plastikowe, są do tego szersze, a więc dodatkowo osłabiają parametry okna, a przy tym ograniczają powierzchnię szyby, zmniejszając możliwość ewentualnych zysków energetycznych.

Jak widać, nie da się określić jednakowej wartości U dla wszystkich okien w budynku. Ponieważ jednak różnice są niewielkie (raczej nie przekraczają 0,2 W/(m2·K)), dla uproszczenia obliczeń projektowych zazwyczaj uśrednia się wartość współczynnika przenikania ciepła okien (pod warunkiem że są to okna z tego samego systemu).

Przykładowo, jeśli w domu przeważają okna nieduże, mające U = 1,2 W/(m2·K), i jest tylko kilka większych przeszkleń, z których najcieplejsze ma Uw = 1,07 W/(m2·K), to średni wyliczony współczynnik Uw dla wszystkich okien wyniesie około 1,19 W/(m2·K). Jeżeli natomiast przeważają okna duże, to średnia wartość U zbliża się do 1 W/(m2·K).